شیشه دل را شکستن احتیاجش سنگ نیست

این شقایق با نگاهی سرد پرپر می شود

 ****

لبم می خندد و دل در حصار سینه می گرید

 ببین در برق چشمم آشکارا اشک پنهانی

****

اگر شاخه گلی بی تو در آغوش گرفتم

 آهی شد و آتش به گریبان من اندوخت

****

 گفته بودم که اگر بوسه دهی توبه کنم

 که دگر بار از این خطاها نکنم

بوسه دادی چو برخواست لبت از لب من

توبه کردم که دگر توبه بیجا نکنم

****

 می خواهم دوباره همگام با سایه تنهایی ات

در خیال بارانیت قدم زنم

و چتر شکسته بغضت را باز کنم

آری می خواهم شاعر لحظه های سرخ باشم

و غزل غزل گریه کنم

با تو که طراوت شقایق های باغچه ام بودی

 ****

می سوزم و لب نمی گشایم که مباد

آهی کشم و دلی بدرد آید از او

****

 غرق تمنای تو ام، موجی ز دریای توام

من نخل سرکش نیستم تا خانه در ساحل کنم

****

آنکه خواب خوشم از دیده ربوده است ، تویی

و آنکه یک بوسه از لب نربوده است منم

****

 هر چه کردم نشو از تو جدا بدتر شد

از دل ما نرود مهر و وفا بد تر شد

آسمان وقت قرار من و تو ابری بود

تازه با رفتن تو وضع هوا بد تر شد

روی فرش  دل من جوهری از عشق تو ریخت

آمدم پاک کنم عشق تو را بد تر شد

 ****

گمان مبر که تو چون بگذری جهان بگذشت

 هزار شمع بکشتند و انجمن باقیست

****

با تو می توان چون ابر بارید

چون شعر خندید

و چون قاصدک دوید

من با تو تفسیر دیوان عشقم

و بی تو همچون پاییز

 ****

عاشقانت همه نام و نشانی دارند

آنکه در عشق تو بی نام و نشان است منم

****

گفتم از دل برود چون ز مقابل برود

غافل از اینکه چو رفت از پی او دل برود

****

 ناله خیزد ز دلم گاهی و آهی ، گاهی

چون بخاطر گذرد یاد نگاهی ، گاهی

 ****

آن لب که چو جان ماست دور از لب ماست

ای کاش که جان ما به لب می آمد

****

ای بی خبر از محنت روز افزونم

 دانم که ندانی از جدایی چونم

باز آی که سر گشته تر از فرهادم

دریاب که دیوانه تر از مجنونم

تشکر
[عناوین آرشیوشده]